Katarzyna Borys „Lawendowa czarownica” – recenzja Stanisławy Niedzieli

Stanisława Niedziela
Jury Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej im. Kornela Makuszyńskiego

Bohaterami są „bajkowe” dzieci o imionach Jaś i Małgosia. Jaś Maj przeprowadził się z rodziną do nowego mieszkania , bo jego siostrę Oliwię przezywano Down ( faktycznie dziewczynka jest chora na tę chorobę). Małgosia Pyś kocha zajęcia plastyczne i ze szczególnym upodobaniem tworzyła obrazki ze szmatek ( patchworki) i marzyła o czarach.

Katarzyna Borys „Lawendowa czarownica” – recenzja Grażyny Lewandowicz-Nosal

Grażyna Lewandowicz-Nosal
Jury Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej im. Kornela Makuszyńskiego

Niezwykle sprawnie napisana powieść podejmująca kilka ważnych wątków współczesnych nastolatków. Główni bohaterowie – nomen omen Jaś i Małgosia mieszkają w tym samym bloku na tej samej klatce schodowej. Wiele ich różni ale i wiele łączy, przede wszystkim nawiązująca się między nimi przyjaźń.

Katarzyna Borys „Lawendowa czarownica” – recenzja Anety Satławy

Aneta Satława
Jury Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej im. Kornela Makuszyńskiego

Dobra propozycja, warta polecenia książka traktująca o miłości, poświęceniu, przywiązaniu i przyjaźni. Autorka porusza ważne problemy, jak emigracja zarobkowa mogąca czasem wywołać u dzieci nie tylko silną tęsknotę, ale i poczucie winy (motyw ojca Małgosi), ocenianie innych po pozorach (sprawa dużej Julki), walka ze stereotypami (postać fioletowej Czarownicy, dziennikarza). Na uwagę zasługuje też oryginalne nakreślenie postaci księdza, który tutaj jawi się jako przyjaciel dzieci skory do figli i zabawy, ale też sprawdzony przyjaciel, animator gier zespołowych, osoba – motywator dla dzieci, które nie zawsze potrafią sobie dobrze organizować wolny czas.

Link do książki w wydawnictwie TUTAJ.

Katarzyna Borys „Lawendowa czarownica” – recenzja Anny Marii Krajewskiej

Anna Maria Krajewska
Jury Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej im. Kornela Makuszyńskiego

Prosto opowiedziana historia dziewczynki, której tatuś wyjeżdża do Londynu, aby zarobić na mieszkanie. Małgosia obwinia się, że to przez nią, bo wyjazd nastąpił po awanturzę, którą urządziła, gdy się dowiedziała, że rodzice mają za mało pieniędzy na nowy lokal i nie dostanie wymarzonego własnego pokoju. Wykrzyczała wówczas  tacie, że nic nie potrafi i że go nie kocha. Te słowa będą ją prześladowały przez cały następny rok bez ojca.

Andrzej Marek Grabowski „Dziewczynka ze srebrnym zębem” – recenzja Anety Satławy

Aneta Satława
Jury Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej im. Kornela Makuszyńskiego

W zasadzie książka ma w sobie wszystko to, czego można oczekiwać po dobrej propozycji dla młodszych nastolatków – wartka akcję, dreszczyk emocji, wątek kryminalno-przygodowy (hieny cmentarne, sprawa „Pięknej” i „Siwego”), motyw przyjaźni i lojalności (bunt małych pacjentów). Podoba mi się „ukłon” autora w stosunku do innych kolegów – pisarzy (Kasdepke, Brykczyński).